This site is dedicated to the creations of Independent Iranian Artists

چهارشنبه، شهریور ۲۲، ۱۳۹۶

قاب‎های خیال و واقعیت / شعر / امیر کراب

و ما، حک کنیم ردِ پایمان را
تا آیندگان در زمانهای پیش رو
از حرکت بازنمانند
و قابهای خیال و واقعیت
در گردش روزگاران، بازآفرینی شوند.



 قابهای خیال و واقعیت
برای دکتر اسماعیل نوری علا و نگاهش به فرگشت رویدادها و حوادث

در امتداد نگاهمان؛
فرش زندگی پهن و ما
پا به عرصه وجود میگذاریم.
در پیچ و تابهای زمان و مکان
در حوادث بهنگام و نابهنگام
خود را باز تعریف
و دیگران را از زوایه دیدمان میکاویم.

گاه، اشخاص را در "چهرهخانه"*مان هویت می‎بخشیم
و مسیر "زمانه تغییر" را پیش میگیریم.
هرکس "روایت" خودش را
و طومارِ زندگیش را خلق میکند.

در بزنگاه تاریخ،
چند رشحهای از این نهر زندگی را ثبت می‎کنیم
تا فلسفه تاریخ در شکل پویای خود رونده باشد
چند جرعهای از اکسیر زندگی را مینوشیم
تا گسستی در "فرگشت رویدادها" نباشد
تا قصه زندگیمان، در کورۀ گدازۀ تاریخ
    پخته و پرداخته شود
و ما، حک کنیم ردِ پایمان را
تا آیندگان در زمانهای پیش رو
از حرکت بازنمانند
و قابهای خیال و واقعیت
در گردش روزگاران، بازآفرینی شوند.

امیر کراب یازدهم سپتامبر دو هزار و هفده

*اصطلاح چهرهخانه و زمانه تغییرو فرگشت، از اسماعیل نوریعلاست
قطعه فوق تحت تأثیر دیدن گفتگوهای آقای میبدی با دکتر اسماعیل نوری در بارۀ خاطرات گذشته، به نام "چهره خانه" در تلویزیون ایران فردا سروده شد.

هیچ نظری موجود نیست: